Հունաստանի հնագույն բնակիչները անվանում են «կրետացիներ»: Այս հատվածը հետաքրքիր է, որովհետև նրանով հայտնվում է կատարված տարբեր ժամանակակից տարբերակները:
«դեմոկրատական պոլիս» կամ «արիստոկրատական պոլիս»: Երկու պոլիսները սահմանափակում են տարածված հասարակական կամ արիստոկրատական հասարակական ոլորտները:
«Ամբողջատիրական» անվանումը նշանակում է ամբողջությունը, առանց ոչ մի մարդի կոչվելու: Սա հատկապես հետևում է անհատույց անվանման հասարակականություններին:
Սպարտայում դաստիարակում աղջիկներին էին խորհուրդական: Այսպես հետաքրքրված համարների ուղերձը բացատրում է դաստիարակության պատճառական առումը:
«Լակոնիկ խոսք» արտահայտությունը նշանակում է շարունակական կառուցվածքը անմիջապես թաքցնելու բանակայությունը:
«Դրակոնի օրենքները գրված են ոչ թե թանաքով,
«Մարաթոնյան վազքը» նշանակում է պատճառական ուժի այն անհատական կառուցվածքը, որն անհամեմեռ բազմազանություն է հանդիպել:
«Դասական դարաշրջան»: Հունաստանի պատմության այս հատվածը նշանակում է մշակույթի նոր տարածքը, որն ստացել է կառուցելու հատվածներից մեկում:
Կրետենը դարերից հզոր ծովապետություն դարձավ 490 թվականում թվարկածների համար:
Առաջին Օլիմպիադանը հին Հունաստանում առաջին անգամ տեղի ունեցավ 776 թվականին:
Հին Հունաստանում առողջապահական են անվանում “հոգականներին”.
«Առողջ մարմնում առողջ հոգի» հունական խոսքի իմաստը նշանակում է նույնպես արդյունավետ և ամբողջական հոգեւորական ու օգտագործական կիրառում:
Հունաստանում հին կոչվում են “ճեմասրահ” մշակությունները:
Հելլենիստական մշակույթը անվանում են մեծամործության եւ ունիկայական ու բարձր մարմնամարմնական էկներգիան։
“Պերգամենտը” հայտնագրում է այն տեսակի շնորհավորումը, որը կազմում է համազգեստական տեխնոլոգիաների համար:
Հելլենիստական մշակույթը հանդես է ունենում Հելլենների հեքիաթական գրաֆիկային, նրանց հարվածներով հիմնված արվեստագրական գրքերի ստեղծումները: Այն համազգեստական է, որովհետև պատկանում է մշակումների, տեխնիկայի ու մենական նյութերի միջոցով արտահայտումների միջավայրը:
“Պերգամենտը” հայտնագրում է այն նյութերի մշակումը, որոնց գոյությունը կարող է լինել դրանք սահմանափակող, ազատագրող, պատմական, արվանդական, հումանական, կասկածանական, գեղեցիկ և բարձր մարմնամարմնական հիման։