ԱՆՈՒՆՆԵՐ ԵՎ ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Մկրտիչ Ա Խրիմյան-հայոց կաթողիկոս
Նիկոլայ II- Ռուսաստանի վերջին կայսրը
Գ. Գոլիցին- Կովկասի կառավարչապետ
Բաքու – Ադրբեջանի մայրաքաղաք
Մ. Նակաշիձե- Բաքվի նահանգապետ
Նիկոլ Դուման-աղաքացիական աշխատանքով զբաղվող
Դրո- ազատագրական պայքարի նշանավոր գործիչ
Արմեն Գարո-ինքնապաշտպանության ղեկավարող
Փարամազ-հայ հեղափոխական գործիչ
երիտթուրքեր- քաղաքական և հեղափոխական շարժում էր Օսմանյան կայսրությունում 19-րդ դարի վերջից մինչև 20-րդ դարի սկիզբը։
«Միություն եւ առաջադիմություն»- եղել է Օսմանյան կայսրության ամենաազդեցիկ քաղաքական կազմակերպություններից մեկը՝ 20-րդ դարի սկզբին։
հեղաշրջում- դա հանկարծակի և բռնի եղանակով իշխանության փոփոխություն է
պանթյուրքիզմ – գաղափարախոսություն է, որի նպատակն է միավորել աշխարհի բոլոր թյուրքախոս ժողովուրդներին՝ միացյալ մշակութային, քաղաքական կամ նույնիսկ պետական միության մեջ։
Մեծ Թուրան- դա պանթյուրքիստական ու պանթուրանական ազգայնական գաղափարախոսություն է
կիլիկիահայության կոտորածներ – տեղի ունեցան 1909 թ․ ապրիլին Օսմանյան Կիլիկիայում, և դրանք եղան հայ ժողովրդի պատմության ամենացավալի ու ողբերգական էջերից մեկը՝ Հայոց ցեղասպանությանը նախորդող լայնածավալ բռնությունների շարքում։
Ադանա- պատմական քաղաք Կիլիկիայում, որը գտնվում է ներկայիս Թուրքիայի հարավարևելքում
Բալկանյան պատերազմներ- երկու աշխարհագրական և ռազմական կոնֆլիկտներ, որոնք տեղի ունեցան 1912-1913 թվականներին Բալկանյան թերակղզում
Գեւորգ Ե Սուրենյանց-հայ եկեղեցական գործիչ, կաթողիկոս, ազգային ու հոգևոր առաջնորդ
Պողոս Նուբար- նշանակալի հայ քաղաքական ու հասարակական գործիչ, դիվանագետ
բարենորոգումների ծրագիր -Օսմանյան կայսրությունում 19-20-րդ դարերի սահմանագծին իրականացված քաղաքական, սոցիալական և տնտեսական բարեփոխումների մի շարք ծրագիր
Ա. Մանդելշտամ-ռուսական և սովետական ժամանակաշրջանի նշանավոր բանաստեղծ
Նիկոլայ Հոֆ-ռուս-հայկական ծագմամբ հայտնի նկարիչ և գրաֆիկ
ՀԻՄՆԱԿԱՆ Ա2 ԳԱՂԱՓԱՐՆԵՐ
ա. Ներկայացրո՛ւ։ Ինչպե՞ս սկսվեցին եւ ի՞նչ ընթացք ունեցան հայ-թաթարական բախումները։
Հայ-թաթարական բախումները սկսվեցին 19-րդ դարի վերջում՝ Հարավային Կովկասում հայերի և թաթարների (ադրբեջանցիների) միջև՝ հողի, քաղաքական ու տնտեսական խնդիրներից: Գլխավոր բռնկումները եղան 1905-1906-ին, ու կրկնվեցին 1918-ին՝ անկախության շրջանին: Դրանք դարձան հետագա հակամարտությունների սկիզբը:
բ. Նշի՛ր։ Թվարկի՛ր երիտթուրքերի՝ Աբդուլ Համիդի քաղաքականության շարունակողներ լինելու հանգամանքը հիմնավորող մի քանի փաստ։
Երիտթուրքերը շարունակեցին Աբդուլ Համիդի ազգայնական ու պանթյուրքական քաղաքականությունը, ուժեղացրին վարչակարգը և ճնշեցին փոքրամասնություններին, հատկապես հայերին։
գ. Քննի՛ր։ Ի՞նչ էր պանթյուրքիզմը եւ ի՞նչ վտանգավոր հետեւանքներ էր ենթադրում։
Պանթյուրքիզմը թուրքական ժողովուրդների միավորման գաղափար էր, որը հանգեցրեց ազգայնական լարվածության, փոքրամասնությունների ճնշման և Հայոց ցեղասպանության։
Ալեքս Մելիքյանի բլոգ 