Ներածություն
Րաֆֆի «Խենթը» ցույց է տալիս հայերի հերոսական դիմադրությունը 1877 թ. ռուս-թուրքական պատերազմի ժամանակ, հատկապես Բայազետի պաշարման օրերին։ Պատմվածքը ընդգծում է թե երիտասարդների, թե զորավարների հերոսությունը՝ Վարդանը և գեներալ Տեր-Ղուկասովը։
Գլխավոր միտքը
Դրությունը ծանր էր, բայց հավատը, համախմբվածությունը և անձնազոհությունը թույլ տվեցին դիմադրել թշնամուն։
Փաստեր և վերլուծություն
Պաշարվածները սոված ու սպառված էին, բայց չէին հանձնվում.
Վարդանը քաջաբար վերցնում է նամակը՝ օգնություն խնդրելու Տեր-Ղուկասովին։
Տեր-Ղուկասովի ղեկավարությամբ ռուսական ջոկատը օգնության է հասնում։
Հավատն ու հույսը Աստծո վրա կարևոր դեր են խաղում դիմադրության պահերին։
Եզրափակում
«Խենթը» հիշեցնում է, որ հերոսությունը միայն զորավարների գործ չէ. այն նաև նրանցն է, ովքեր հավատով և քաջությամբ կանգնում են վտանգի առաջ՝ փրկելով ժողովրդին։
Ալեքս Մելիքյանի բլոգ 