Վահրամ Գայֆեճյանը ծնվել է 1879 թ. ապրիլի 14-ին Ախալցխայում։ Վաղ տարիներից հետաքրքրվել է նկարչությամբ, սովորել Մոսկվայում, սակայն կյանքի կարևոր մասը կապված է Հայաստանի հետ։ 1924-ից մինչև 1960-ը նա ապրել և ստեղծագործել է Երևանում, ուսուցանել երիտասարդ նկարիչների և զարգացրել հայ կերպարվեստը։ Նա մահացել է 1960 թ. նոյեմբերի 30-ին Երևանում։ Գայֆեճյանը թողել է հարուստ ժառանգություն՝ բնանկարներ, քաղաքային տեսարաններ, դիմանկարներ և նատյուրմորտներ, որոնց մեծ մասը պահվում է Հայաստանի Ազգային պատկերասրահում։

Վահրամ Գայֆեճյանի աշխատանքները,

«Արևելյան հեքիաթ» (1907), «Սրճարան» (1914), «Եղրևանի» (1917), «Ինքնանկար» (1921), «Փողոցը գիշերով» (1929), «Երևանյան տեսարան» (1944), «Ախթալա» (1957)։