Հասարակական խմբերի տեսակները Հասարակական խմբերը կարելի է բաժանել մի քանի հիմնական տեսակի՝ ըստ նրանց նպատակի, կառուցվածքի և անդամների միջև հարաբերություններ
Oրինակ մի խումբը՝ ընտանիք, ընկերներ և մտերիմներ, որոնք հիմնված են սերտ և անմիջական կապերի վրա:
2.Սոցիալական շերտեր:
Սոցիալական շերտավորումը կապված է մարդկանց սոցիալ-տնտեսական դիրքերի տարբերությունների հետ, որոնք արտացոլում են սոցիալական, տնտեսական և կրթական տարբերություններ:
3.Համայնքներ:
Համայնքներն ընդգրկում են մարդիկ, որոնք ապրում են որոշակի տարածքում և ունեն մշակութային կամ սոցիալական ընդհանրություններ: Նրանք կարող են լինել ինչպես քաղաքային, այնպես էլ գյուղական, ունենալ ընդհանուր շահեր և արժեքներ:
4.Ինչով է պայմանավորված հասարակական խմբերի ձևավորումը:
Հասարակական խմբերը ձևավորվում են հիմնականում մարդկանց ընդհանուր արժեքների, շահերի կամ նպատակների շուրջ: Խմբերի ստեղծումը նպաստում է մարդկանց սոցիալական պահանջմունքների բավարարմանը, համատեղ նպատակներին հասնելուն և հոգեբանական ապահովության զգացման ձևավորմանը:
5.Ինչպե՞ս են համայնքի անդամները լուծում կարևոր խնդիրները:
Համայնքների անդամները հաճախ կարևոր խնդիրները լուծում են համատեղ քննարկումների, համախմբման և որոշումների կայացման միջոցով: Որոշ դեպքերում ձևավորվում են հատուկ խմբեր կամ խորհուրդներ, որոնք պատասխանատու են համայնքային որոշումների համար՝ ապահովելով ներքին համագործակցությունը:
1.Ինչպե՞ս է արտահայտվում նոր միջավայր, նոր աշխարհ ստեղծելու մարդու ձգտումը: Մի՞շտ է այդ ձգտումը դրական հետևանքների հանգեցնում:
Մարդու ձգտումը նոր աշխարհ կամ միջավայր ստեղծելու ուղղությամբ պայմանավորված է նրա բնական ցանկությամբ բարելավել իր կյանքը, գերազանցել սահմանները և լուծել առկա խնդիրները։
2.Ինչո՞ւ է մարդը անհիշելի ժամանակներից ձգտում ճանաչել ինչպես շրջակա միջավայրը, այնպես էլ իրեն: Մարդու ինչի՞ն է պետք իրեն իմանալը:
Մարդու ինքնաճանաչման ձգտմանը, ապա դա էական է, քանի որ օգնում է նրան հասկանալ իր ներքին աշխարհը, նպատակները և տեղը աշխարհում։
ճշմարտացիություն, պատասխանատվություն, վճռականություն, սեփական սխալն ընդունելու քաջություն՝ առանց քննադատության, ծաղրի կամ պատժի վախի և այլ դրական հատկանիշների։
Խնդիրը`
1.Ինչով է մարդը տարբերվում կենդանական աշխարհի այլ ներկայացուցիչներից։
Իր ծննդյան օրից մինչև կյանքի վերջը մարդն ապրում է հասարակության մեջ, այսինքն՝ այլ մարդկանց հետ շփվելով, հաղորդակցվելով: Հաղորդակցումն անխուսափելի է, եթե անգամ անձը մենակյաց է, ամեն կերպ խուսափում է ուրիշների հետ շփումից: Նույնիսկ արտառոց դեպքերում, երբ որևէ մեկը հանգամանքների բերումով հայտնվում է հեռավոր անմարդաբնակ վայրում, ինչպես Դանիել Դեֆոյի հերոսը՝ Ռոբինզոն Կրուզոն, մտածում է, գործում, կազմակերպում իր առօրյա կյանքն այնպես, այն ամենի շնորհիվ, ինչ ձեռք է բերել՝ հասարակության մեջ ապրելով, սովորելով իր ծնողներից, ուսուցիչներից, տարբեր մարդկանցից:
2.Ինչն է բնորոշ միայն մարդուն։
Բանականությունը` մտածելու, դատողություններ անելու կարողությունը, մարդու կարևորագույն հատկանիշն է: Ինչու ենք այդպես կարծում, որն է այդ համոզ վածության պատճառը գուցե այն տեսակետը, որ միայն մարդն է ընդունակ մտածելու, դատելու, արվեստի գոր ծեր ստեղծելու և այլն: Սարդը բանական էակ է, և այդ փաստն անհերքելի է:
Վրաստան— Հին և միջնադարյան ժամանակաշրջաններ. Վրաստանը, որը գտնվում է Հարավային Կովկասում, ունի հարուստ պատմություն, որը սկսվում է հին ժամանակներից: Այն կրել է տարբեր կայսրությունների ազդեցությունը, այդ թվում՝ Հռոմեական, Բյուզանդական և Պարսկական կայսրությունները։ Վաղ միջնադարում Վրաստանը ձևավորեց հզոր թագավորություններ, ինչպիսիք են Իբերիան և Կոլխիան: Վրաց թագավորությունն իր գագաթնակետին հասավ 12-13-րդ դարերում Դավիթ IV թագավորի և Թամար թագուհու օրոք։ Պարսկական և օսմանյան ազդեցությունը. 16-18-րդ դարերից Վրաստանը հաճախակի վիճաբանվում էր պարսկական Սեֆյանների և Օսմանյան կայսրության կողմից, որոնք երկուսն էլ ձգտում էին վերահսկել տարածաշրջանը: Դա հանգեցրեց պարսկական և օսմանյան տիրապետության ժամանակաշրջաններին: Ռուսական անեքսիա. 19-րդ դարի սկզբին Վրաստանը միացվեց Ռուսական կայսրությանը, որն ավարտեց նրա անկախության շրջանը մինչև խորհրդային ժամանակաշրջանը:
Իրան-Պարսկական կայսրություններ. Իրանը (նախկին Պարսկաստանը) երկար պատմություն ունի՝ որպես մշակութային և քաղաքական խոշոր կենտրոն, որը ազդել է ողջ տարածաշրջանի վրա: Աքեմենյան, Պարթև և Սասանյան կայսրությունները նշանակալի դեր են խաղացել տարածաշրջանի պատմության ձևավորման գործում, ներառյալ հարևան Վրաստանի և Ադրբեջանի հետ փոխգործակցությունը: Սեֆյանների դարաշրջան. Սեֆյանների կայսրությունը (1501–1736) շիա իսլամը հաստատեց որպես պետական կրոն և բազմաթիվ հակամարտությունների մեջ մտավ Օսմանյան կայսրության հետ, ինչը ազդեց Կովկասի քաղաքական դինամիկայի վրա, ներառյալ Վրաստանը և Ադրբեջանը: Ժամանակակից դարաշրջան. 19-րդ դարում Իրանը ռուս-պարսկական պատերազմներից հետո Ռուսական կայսրությանը կորցրեց նշանակալի տարածքներ Կովկասում, ներառյալ ժամանակակից Ադրբեջանի և Հայաստանի մասերը:
Թուրքիա-Օսմանյան կայսրություն. Թուրքիան, որպես Օսմանյան կայսրության կենտրոն, դարեր շարունակ գերիշխող դեր է խաղացել տարածաշրջանում: Օսմանցիները տարբեր ժամանակներում վերահսկում էին հսկայական տարածքներ, այդ թվում՝ Վրաստանի և Ադրբեջանի մի մասը: Նրանց մրցակցությունը պարսկական սեֆյանների հետ ազդել է տարածաշրջանի պատմության մեծ մասի վրա: Թուրքիայի Հանրապետություն. Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո Օսմանյան կայսրության անկումից հետո 1923 թվականին ստեղծվեց Թուրքիայի Հանրապետությունը: Սահմանվեցին Թուրքիայի ժամանակակից սահմանները, և նրա ազդեցությունը կովկասյան տարածաշրջանում նվազեց, թեև նա ամուր մշակութային և քաղաքական կապեր է պահպանում հետ: Ադրբեջան.
Ազերբեջան-Հին և միջնադարյան պատմություն. Ադրբեջանի պատմությունը սերտորեն կապված է պարսկական, թուրքական և ռուսական ազդեցությունների հետ: Տարածաշրջանը եղել է պարսկական տարբեր կայսրությունների մաս և հետագայում ենթարկվել է թյուրքական գաղթի ազդեցությանը։ Սեֆյանների և Ռուսաստանի ազդեցությունը. Սեֆյանների օրոք Ադրբեջանը դարձավ կայսրության առանցքային շրջանը: Սակայն 19-րդ դարի սկզբին Գյուլիստանի և Թուրքմենչայի պայմանագրերից հետո Ադրբեջանի մեծ մասը հանձնվեց Ռուսական կայսրությանը։ Ժամանակակից դարաշրջան. Ադրբեջանը հռչակեց անկախություն Ռուսական կայսրությունից 1918 թվականին, բայց ընդգրկվեց Խորհրդային Միության կազմում 1920 թվականին: Այն վերականգնեց անկախությունը 1991 թվականին ԽՍՀՄ փլուզումից հետո և դրանից հետո սերտ կապեր է պահպանում Թուրքիայի հետ՝ մասամբ ընդհանուր լեզվական և մշակութային ժառանգության շնորհիվ: .
3.Ինչպիսին են Հայաստանի հարաբերությունները հարևան պետությունների հետ