1․ Գտիր օրինաչափությունը և որոշի հաջորդ 2 թիվը

200, 1000

2. Ինչպե՞ս չորս  հատ  9-ով ստանալ 20

99:9+9=20

3․ Ինչպե՞ս հինգ հատ 1-ով ստանալ 100 111-11=100

4․ Ինչպե՞ս հինգ հատ 4-ով ստանալ 55 (44 : 4) + 44 = 55

Ход проекта:

1. Прочитать текст и придумать к нему три-четыре вопроса.

Говорят, что в Армении нет горизонта. Куда ни глянь — всюду высятся горы. Поэтому Армению часто называют Карастан — Страна Камней. Камни бывают холодны и грубы, но в умелых руках искусных армянских мастеров камень превращается в произведение искусства, способное выразить душу народа! Поэтому на этом небольшом клочке земли, где растут до небес заснеженные горы, где текут хрустальные реки и теплое солнце освещает плодородные долины, можно встретить так много каменных чудес. Издавна армяне, жители страны камней, использовали для строительства природный камень — базальт, мрамор и, главным образом, туф. Всего этого добра было много и в окрестных горах, и прямо под ногами. Например, туф — камень вулканического происхождения, очень легкий и прочный, да, к тому же, красивый, добывали прямо из пластов, на которых и построен Ереван. Добирались до залежей туфа и прямо на этом же месте строили дома. Но это еще в дореволюционные годы. В советские времена из туфа возводили все главные здания столицы и им же облицовывали стандартные многоэтажки, которые после такой «армянской модернизации» становились очень даже симпатичными.

Из множества оттенков туфа в Ереване больше всего прижился бежево-розовый, отчего армянскую столицу стали именовать «розовым городом». «Ереван, выстроенный из вулканического туфа, гармоничный, как розовая роза» — писал латиноамериканский поэт Пабло Неруда.

С розами связана одна трогательная городская легенда о старике Карабала, вечно неопрятном, в старом пальто и поношенной шляпе, который каждый день появлялся в Ереване с корзинкой свежих роз и раздаривал их всем окружающим женщинам. Этому старичку даже памятник поставили на улице Абовян.

1. Почему старик раздавал розы женщинам?

2. Как зовут этого старика?

3. Где находится памятник этого старика? и вставите картинку этого старика из интернета.

4.Напишите интересные факты про Армению.

2. Написать сочинение на одну из предложенных тем :

«Моя Армения — мой Карастан»

«И мы армяне стали как камни»

«Армения — страна не с каменным сердцем»

AFTER SCHOOL

We have spoken about what pupils do at school, at lessons and during breaks. But boys and girls don’t spend the whole day at school. This talk will be about what they do when school is over and they are free. Not everybody goes home after the last lesson. Many boys and girls – the most active members of the class and school – stay at school for so me time for social activities. They organize parties, conferences, and games meetings. The school library is open at this time for pupils who come to choose a new book or read an interesting magazine. There are different after-school clubs at school; each member of an after-school club goes there to do something which interests him. Sports sections are also very popular. Their members play games and go in for gymnastics. You can see boys and girls from all classes either in the gymnasium or on the sport-ground. As you know, schoolchildren have to study after school, too. They have homework to do. When do you think it is better to begin doing homework? As doctors and teachers say, the best time is after dinner and an hour’s walk. If you have no rest, it’ll be difficult to prepare your lessons. Work about the house is a good rest from studying, too. The English people say, “A change of work is as good as a rest”. So it is useful to go to the shops and buy something. But if you meet a friend in the street, don’t talk too much because you’ll have too little time for your lessons.

Questions:

1. What do you like to do after school? to be honest idk.

2. Can you do what you like or there are things you must do? Yes, it’s a go to home and do homework.

3. Does your school have playing fields? Yes, football field and Horizontal bars.

4. What is your favorite kind of sport? Football(soccer)

5. What out-of-school activities are you fond of? sport, run, Spend time with Family/Friends.

The Bone in Throat

THIS SHORT STORY THE BONE IN THROAT IS QUITE INTERESTING TO ALL THE PEOPLE. ENJOY READING THIS STORY. from me (Ty)

Once upon a time, there was a lazy wolf living in a jungle. Near his house was a pond. Many animals came to the pond to drink water. The wolf was always in search of food.

One day, he was sitting near the pond hoping to get something to eat. When suddenly he spotted a dead bull. “Aha! What a luck! Now I can eat all I want,” he thought and his mouth strated watering.

He began to eat the bull. A thought struck him, “if another beast comes this way he will ask for a share. I had better eat fast.” ‘Grub! Grub! Grub! Grub1’ he chewed, faster and faster.

In his haste, a piece of bone got stuck in his throat. “Ohh! Errk!” cried the wolf. He tried to bring it out of his mouth. He tried to cough it out but in vain. Next, he tried to swallow it down but he failed.

“Ooh, the bone in throat hurts. What shall I do now?” thought the wolf. Suddenly he remembered that a crane lived on the nearby riverbank.

The wolf went to the crane and pleaded, “My dear Crane! I have got a bone stuck in my throat. I will give you a present, if you pull it out of my throat with your long beak.”

The crane took pity on the wolf. He asked the wolf to look up with his mouth open. The crane then put its head into the wolf’s mouth and pulled out the bone.

“Oh! What a relief!” the wolf sighed.

“Now where is my present?” asked the crane.

“What -present?” the wolf replied, pretending not aware of its promise.

“You said that you would give me a present if I remove the bone from your throat,” said the crane humbly.

“Hah! Is it not a present that you put your head into my mouth and got out alive? I could have easily crushed your head while your beak was inside my mouth,” said the ungrateful wolf and went away.

The crane felt helpless and decided not to help any ungrateful creature in the future.

Այն, ինչ մեզ շրջապատում է ՝ օդը, ջուրը, հողը, երկնային մարմինները և այլն, անվանում են բնություն:
Բնությունն ուսումնասիրում են ֆիզիկան, կենսաբանությունը, աշխարհագրությունը, քիմիան և այլ գիտություններ: Բնությունն ուսումնասիրող գիտություններն ունեն ընդհանուր անվանում՝ բնական գիտություններ: Բնական գիտությունների ուսումնասիրությունների արդյունքներն օգնում են մարդուն բնությունից ստանալ այն, ինչ անհրաժեշտ է մարդուն՝ կյանքի որակը բարձրացնելու, ճիշտ և լավ ապրելու համար՝ հնարավորինս քիչ վնաս հասցնելով նրան:Բնական գիտություններն առանձին հիմնարար գիտությունների՝ ֆիզիկայի, կենսաբանության, քիմիայի ուսումնասիրության առարկաները որոշակի են: Օրինակ` ֆիզիկան ուսումնասիրում է բնության ընդհանուր օրենքները և երևույթները,
 իսկ կենսաբանությունը՝ կենդանի օրգանիզմները:Քիմիայի ուսումնասիրության առարկան նյութերն են, դրանց հատկությունները, բաղադրությունը, կառուցվածքը, մեկը մյուսին վերածվելու որակական և քանակական փոփոխություններն ու դրանց ղեկավարելու եղանակները:

Այսօր անհնար է կյանքը պատկերացնել առանց քիմիայի: Դուք յուրաքանչյուր քայլի հանդիպում եք քիմիական արդյունաբերության արտադրանքի՝ գեղեցիկ գործվածքների, պոլիէթիլենային թաղանթների, պլաստմասսե  և այլ  իրերի:

Լրացուցիչ տնային առաջադրանք

1. Որո՞մնք են բնական գիտությունները:Թվարկե՛ք դրանք:
2. Ի՞նչ է ուսումնասիրում քիմիա գիտությունը:
3. Ի՞նչ է ուսումնասիրում կենսաբանություն և ֆիզիկա գիտությունները:
4. Նկարե՛ք ձեր տան օգտագործվող մի քանի փայտե իրեր:

Մարմին և նյութ

Մեզ շրջապատում են բազմատեսակ առարկաներ, որոնցից յուրաքանչուրն ունի իր անվանումը: Օրինակ` բաժակ, սեղան, համակարգիչ և այլն:Բոլոր առարկաներն ունեն ընդհանուր անվանում՝ ֆիզիկական  մարմին: Յուրաքանչուր ֆիզիկական մարմին ունի որոշակի ձև, զանգված ու ծավալ:  
Մարմինները լինում են կենդանի ու անկենդան: Կենդանի մարմինները միասին կազմում են կենդանի բնությունը, իսկ անկենդան մարմինները՝ անկենդան բնությունը:

Բոլոր առարկաները (ֆիզիկական մարմինները) կազմված են նյութերից:
Միևնույն նյութից կարելի է պատրաստել տարբեր առարկաներ: 
Օրինակ՝ ապակուց կարելի է պատրաստել ծաղկաման, քիմիական բաժակ, փորձանոթ:
Տարբեր նյութերից կարելի է պատրաստել միատեսակ առարկաներ:
Օրինակ՝ փորձանոթների կանգնակ կարելի է պատրաստել փայտից, պլաստմասսայից կամ երկաթից:
Նյութերը  բաժանվում են երկու խմբի՝ օրգանական և անօրգանական:    

Դասարական աշխատանք
Պատասխանել հարցերին

1. Ապակուց պատրաստված բաժակը նյու՞թ է , թե՞ մարմին:
2. Անվանե՛ք որևէ իր,որը կարելի է պատրաստել տարբեր նյութերից:
3. Անվանե՛ք մի քանի առարկա ,որոնք կարելի է պատրաստել մեկ նյութից:

Լրացուցիչ տնային աշխատանք
Պատասխանել հարցերին

1. Թվարկե՛ք նյութեր,որոնք դուք կարող եք գտնել ձեր տանը,և նշեք ,թե ինչի համար են նրանք օգտագործվում:
2. Հետվյալ շարքից առանձնացրե՛ք մարմինների և նյութերի անունները՝
   ջերմաչափ, ջուր, պարաֆին, մոմ, պղինձ, մատանի, պոլիէթիլեն,ապարանջան,արծաթ,սեղան, փայտ,դանակ, երկաթ,ալյումին:
3. Լրացրե՛ք բաց թողած նյութերի անունները.
   ա. ,,,,,,,,, լար բ. …………… պատառաքաղ
   գ. ………… գնդակ դ. …………… բաժակ
   ե. ………… քանոն ե. ………….. սեղան

Կոմիտասը (Սողոմոն Սողոմոնյան) ծնվել է 1869 թ. սեպտեմբերի 26-ին (հոկտեմբերի 8-ին) Քյոթահիա կամ Կուտինա (Օսմանյան կայսրություն)  քաղաքում։ Նրա նախնիները պատմական Հայաստանի Գողթն գավառից Քյոթահիա էին գաղթել 17-րդ դարի վերջին։ Հայրը՝ Գևորգ Սողոմոնյանը, և մայրը՝ Թագուհի Հովհաննիսյանը, բնատուր գեղեցիկ ձայն են ունեցել և երգեր են հորինել, որոնք սիրվել և արմատավորվել են Քյոթահիայի երաժշտական կենցաղում։ 1870 թ. վախճանվում է Կոմիտասի մայրը, 1880 թ.՝ հայրը։ Որբացած երեխայի խնամքն իր վրա է վերցնում հայրական տատը, իսկ նրա մահից հետո՝ հորաքույրը։ 1876-1880 թթ. Կոմիտասը սովորում է Քյոթահիայի քառամյա դպրոցում, այնուհետև՝ Բրուսայի վարժարանում։

1881 թ. Քյոթահիայի առաջնորդական փոխանորդ Գևորգ վրդ. Դերձակյանն ուղևորվում է Էջմիածին՝ եպիսկոպոս ձեռնադրվելու։ Գևորգ Դ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի կոնդակի համաձայն` նա պետք է իր հետ մի ձայնեղ որբ պատանի տաներ Ս. Էջմիածին՝ Գևորգյան ճեմարանում սովորելու համար։ Շուրջ քսան որբերից ընտրվում է Սողոմոնը։

Բեռլին, 1896, օգոստոսի 3

Կոմիտասը 1895-96 թթ. Թիֆլիսում կոմպոզիտոր Մակար Եկմալյանի ղեկավարությամբ ուսումնասիրում է երաժշտական տեսական առարկաներ: 1896 թ. խոշոր նավթարդյունաբերող և բարեգործ Ալեքսանդր Մանթաշյանցի շնորհած թոշակով մեկնում է Բեռլին կրթությունը շարունակելու: 1899 թ.-ին ավարտում է Ֆրիդրիխ Վիլհելմ համալսարանի (ներկայում` Հումբոլդտ համալսարան) փիլիսոփայության բաժինը և Ռիխարդ Շմիդտի մասնավոր կոնսերվատորիան:  Կոմիտասը ուսանել է ակնառու երաժշտագետներ Օսկար Ֆլայշերի, Հայնրիխ Բելլերմանի և Մաքս Ֆրիդլենդերի ղեկավարությամբ։ 1899 թ.-ին դառնում է նորաբաց Միջազգային երաժշտական ընկերության հիմնադիր անդամներից մեկը, ընկերության ժողովներում հանդես գալիս հայ երաժշտության մասին զեկուցումներով, դասախոսություններով:

Սանահին, 1902, հուլիսի 18

1907 թ. Փարիզում հրատարակվում է կոմպոզիտորի առաջին՝ «Հայ քնար» ժողովածուն, որտեղ ընդգրկված էին հայ գեղջուկ երգերի մեներգային և խմբերգային մշակումներ։

1910 թ. աշնանը Կոմիտասը տեղափոխվում է Կոստանդնուպոլիս, որի միջավայրն առավել նպաստավոր էր համարում իր գործունեության համար: Այստեղ հիմնում է 300 հոգուց բաղկացած «Գուսան» երկսեռ երգչախումբը՝ համերգներ տալով տարբեր քաղաքներում։ Շարունակում է գիտական և մանկավարժական գործունեությունը, հանդես գալիս հոդվածներով և զեկուցումներով։

1912 թ. Լայպցիգում հրատարակվում է Կոմիտասի «Հայ գեղջուկ երգեր» ժողովածուն, որը ներառում էր հայ ժողովրդական երգերի մեներգային և խմբերգային մշակումներ: 1914 թ. Փարիզում մասնակցում է Միջազգային երաժշտական ընկերության հինգերորդ համաժողովին՝ ներկայացնելով երեք զեկուցում հայ հոգևոր երաժշտության, ժողովրդական երաժշտության և խազագրության մասին։ Այս շրջանի ստեղծագործական նվաճումն է խմբերգային արվեստի գլուխգործոցներից մեկը՝ «Պատարագը» արական երգչախմբի համար։

Կ.Պոլիս, 1912

Էջմիածին, 1890, մարտի 17

Գևորգյան ճեմարանում ուսանելու տարիներին (1881-1893) բացահայտվում են Սողոմոնի՝ դեռևս մանկուց դրսևորված երաժշտական բացառիկ ունակությունները։ Սահակ վրդ. Ամատունու ղեկավարությամբ նա սովորում է հայ հոգևոր երաժշտության տեսական ու գործնական հիմունքներ։ Այս շրջանում նա սկսում է հավաքել և ուսումնասիրել հայ ժողովրդական երգեր, ինչպես նաև կատարել ստեղծագործական փորձեր։

1890 թ. Սողոմոնը ձեռնադրվում է սարկավագ։ Հոգևոր ուսումն ավարտելուց հետո պաշտոնավարում է ճեմարանում որպես երաժշտության ուսուցիչ։ 1894 թ. ձեռնադրվում է աբեղա և ստանում Կոմիտաս անունն` ի պատիվ 7-րդ դարի հայ շարականագիր, հայոց կաթողիկոս Կոմիտաս Ա Աղցեցու։ 1895 թ. Կոմիտասին շնորհվում է վարդապետի հոգևոր աստիճան։

Երևան, 1901, դեկտեմբերի 10

Էջմիածին վերադառնալով՝ Կոմիտասը երաժշտա-հասարակական բազմակողմանի գործունեություն է ծավալում։ Զբաղվում է հայ գեղջկական և հոգևոր երգերի գրառմամբ և գիտական ուսումնասիրությամբ։ Ճեմարանի քառաձայն երգչախմբով համերգներ է տալիս Էջմիածնում, Երևանում, Թիֆլիսում և Բաքվում։ Հետևողականորեն աշխատում է հայկական միջնադարյան երաժշտության գրառման համակարգի՝ խազերի վերծանման ուղղությամբ:

Կոմիտասը հայ երաժշտությանը վերաբերող ելույթ-դասախասություններով հանդես է գալիս Եվրոպայի և Արևելքի մի շարք քաղաքներում (Փարիզ, Բեռլին, Ցյուրիխ, Ժնև, Լոզան, Վենետիկ, Ալեքսանդրիա, Կահիրե)։ Նրա ելույթներն ամենուր խանդավառ ընդունելություն են գտնում և արժանանում ժամանակի առաջադեմ երաժիշտների (Լուի Լալուա, Ռոմեն Ռոլան, Կլոդ Դեբյուսի, Պետեր Վագներ և այլք) բարձր գնահատականին ու հիացական կարծիքին:

Փարիզ, 1906

1915 թ. Օսմանյան Թուրքիայի կազմակերպած և իրագործած Հայոց ցեղասպանությունը ողբերգականորեն ընդհատում է հանճարեղ երաժշտի գործունեությունը։ Պոլսահայ մտավորականների հետ նա ևս ձերբակալվում և աքսորվում է: Որոշ ժամանակ անց, ամերիկյան դեսպան Մորգենթաուի միջնորդությամբ, Կոմիտասին աքսորից ետ են ուղարկում, սակայն ապրած արհավիրքի հետևանքով նա կորցնում է հոգեկան հավասարակշռությունը և դադարում ստեղծագործել։ 1916-1919 թթ. Կոմիտասը գտնվել է Կ. Պոլսի Շիշլի թաղամասի հոգեբուժարանում։ Կյանքի վերջին 16 տարիներն անցել են Փարիզի Վիլ-Էվրար և Վիլ-Ժուիֆ արվարձանների բուժական հաստատություններում։

Կոմիտաս վարդապետը վախճանվում է 1935 թ. հոկտեմբերի 20-ին  Փարիզում։ Մեկ տարի անց նրա աճյունը տեղափոխվում է Երևան և ամփոփվում հայ մշակույթի գործիչների պանթեոնում, որը ներկայում կրում է Կոմիտասի անունը։

Շուն-աշուն, արև-բարև, շուն-բուն, վախ-աղ սպիտակ-պիտակ, միս-փիս, ոտ-հոտ, նուշ-անուշ։